HAYATA DAİR HER ŞEY

Karanlıktı Korkulacak kadar karanlıktı, Yürümeye kararlıydım, Batıya doğru yürü diye bir ses duydum yürüdüm. Ayağım bir şeye takıldı tökezledim.El yordamıyla baktım: Bir fenerdi, çakmak taşlarıya onu yaktım. Fener karanlığı ısıtıyordu , ama ellerim üşüyordu. Batıya yürüyordum hep güneşi kovalıyordum karanlığın içinde;      Yetişemiyordum. Ses: ' Yetiş , Yetiş,,, '  diyordu.                                ..... Acemi adımlarla kaç tur döndüm dünyayı ? Titrek fenerim karanlığı ısıtmaya çalışıyordu. Ben üşüyordum. Karanlık bitmiyordu,Güneşi yakalayamıyordum.              Oysa batıya gitmekten vazgeçip , bekleseydim güneş beni yakalayacaktı.                                                                                                          M.S.K

Dertten eser kalmamıştı. Saçlar, kaşlar, kirpikler onunla birlikte dökülmüşlerdi. Kulak , Dudak , Dil... Ağız boşluğundaki koca  oyukta biri yandan çürümüş 23 dişi vardı. Burun kemiği ha düştü ha düşecek; sızlamakta; Beyin ; çaresiz , bir avuç et... Beyaz kemik muhafazasında akıl, şuur, hafıza ve bütün tabiliyetlerinden  mahrum, korkuyla tittremede. Ve göz çukurlarında esrarlı bir karanlık  ..... Gördüklerimi ellerimle tutamadım. Paniğe kapıldım, korktum aynayı kırdım.                                                                         M.S.K